OOR:
Hoogtepunten zijn You Need A Schredder (waarin Lauris klinkt als het nóg nichterige broertje van Mika), het afwisselende Time Out (een Songfestivalrefreintje omringt door creatieve electropop) en de remix van 1987. Het origineel is al bijzonder vermakelijk, maar de remix met vette beat eronder en stukjes ingevoegd nieuws voegt echt wat toe. Het zijn de pareltjes van een sterk album.

A different drum.com:
'Alan presents a new album filled with traditional synthpop with a somewhat new romantic feel, with one quirky, fun song after another.' 

Musicfrom.nl:
'Die eigen stijl is precies hetgene dat Alan Lauris boven veel andere singer/songwriters doet uitsteken.' 

'Veel nummers op zijn album blijven opvallend goed hangen. Zo klinkt 'You Need A Shredder' alsof het rechtstreeks TMF op zou kunnen. Het is samen met openingsnummer 'Time Out' één van de fijnste liedjes op deze plaat.'  'Al met al maakt Alan Lauris unieke muziek.' 

Radioindy.com:
'With a cool, restrained tenor voice not unlike Sparks’ Russell Mael (sans Mael’s outrageously wicked flights of falsetto), Lauris delivers proto-dance pop with an infectious nod-and-a-wink exuberance that’s irresistible.' 'the frenetic, “The Ratrace” (which is a little reminiscent of the wonderful 70’s Sparks knock-off band, Jet) is brilliant'

MyMusicSuccess.com:
Different Frequency has painted an aural landscape that's strongly reminiscent of the 80s electronic new wave and pop techno mixed with a small dash of 70s progressive rock sans guitar prominence.